Part 3 - Szukanie informacji

„Znacie to uczucie, jak trucizna płynie w waszych żyłach ? Zawłada waszym organizmem, powoli tracicie kontrole nad wszystkim. Trucizną może być wszystko. Uzależnienie – od używek, wyniszczające otoczenie– znajomi, rodzina, Miłość – dla której zrobicie wszystko, bez namysłu. Jednak chciałabym zatrzymać się przy czymś o czym potocznie się nie mówi. Nie badam miłości czy uzależnień, takich książek jest multum. Chce wam opowiedzieć o czymś, czego większa część was nigdy nie podejrzewała o istnienie. Myślicie, że świat jest idealny. No poza cierpieniem, którego doświadcza każdy z nas. Jednak istnieje ciemność, w której żyją istoty z waszych koszmarów. Możecie mnie wyśmiać lecz wiem co mówię. Spędziłam polowe życia na ściganiu i zabijaniu ich. Istoty te nauczyły się funkcjonować w naszym świecie. Rozwój miast, technologii sprawił, że mają łatwiejszy dostęp do pożywienia. Osoby zaginione tak po prostu, pewnie zostały ofiarami. Przetrawcie te informacje. Porównajcie je z wydarzeniami, o których słyszeliście. 

Wyznaje zasade :

Zabij , albo zostań zabitym”

Odłożyłam książkę na bok. Najpierw szukałam informacji o chorobach psów, których objawią jest agresja. Jednak nigdzie nie było wzmianki o czerwonych oczach. Dlatego sięgnęłam po tamtą książkę. Czy wierzyłam w demony ? Nie. Ale jak mam wyjaśnić to co się stało ? Adrenalina zadziałała ? A może to tylko gra światła ? Nie wiem i zamierzam się dowiedzieć.

Ubrałam się do szkoły. Zabrałam plecak i poszłam na górę. Zauważyłam ojca śpiącego w salonie, może zasnął przed telewizorem. Zjadłam w pośpiechu śniadanie i wyszłam. W głowie przetrawiałam wyczytane informacje. Nie zauważyłam, że na kogoś wpadam.

-Przepraszam –powiedziałam i ominęłam tą osobę

-Nie ma za co – usłyszałam mocny brytyjski akcent 

Obejrzałam się. Był to mężczyzna ok.25 letni. Uśmiechnął się ukazując rząd śnieżnobiałych zębów. Poczułam się nieswojo.

- Przypominasz mi kogoś – przekręcił głowę

-To musi być pomyłka…żegnam..

Odeszłam. Kilka minut później weszłam do szkoły i zapomniałam o zdarzeniu. Podeszłam do szafki ,żeby wyjąć potrzebne zeszyty. Zamknęłam szafkę i zauważyłam że za drzwiczkami ktoś stał. Rozpoznałam chłopaka, który wczoraj zabrał księżniczki zanim je zaatakowałam. Po mojej drugiej stronie stał inny. Odwróciłam się i zobaczyłam księżniczki.

-Ojej otoczyliście mnie – rzuciłam przewracając oczami – powinnam trząść się ze strachu i srać w gacie czy jak ?

-Chcemy tylko wyjaśnić ci panujące tu zasady – powiedział chłopak po prawej

-Mam je gdzieś

-Po pierwsze – my jesteśmy elitą, a wy nikim

-Wybacz jaśnie panie – uśmiechnęłam się sztucznie

-Po drugie – nie wtrącaj się w nie swoje sprawy – dodała księżniczka

-Po trzecie - … - zaczął jej bohater

-Nie marnuj głosu – przerwałam mu – mam to w dupie

-Może milej ? – warknął

-Nie zamierzam – spojrzałam mu w oczy

-Plebs nie może nawiązywać kontaktu wzrokowego z szlachtą suko

Uderzyłam go z kolana w podbrzusze

-Nazwij mnie tak jeszcze raz, a skrzywdzę i twoje dzieci –minęłam ich i odeszłam

Zauważyłam Damiena na końcu korytarza i poszłam w jego stronę. Jednak Megan zastąpiła mi drogę

-Hej – uśmiechnęła się

-Heeej

- Przeszkadzam ? – posmutniała

-Nie, ja się tylko dziwie

- Oh…chciałam ci jeszcze raz podziękować

-Nie musisz

-Muszę… widziałam jak z nimi gadałaś , masz przez mnie problemy ?

- I tak bym je miała – zaśmiałam się gorzko – nie obwiniaj się

-No ok…

- Słuchaj muszę pogadać z kolegą..

-Oh jasne jasne … Mogę o coś jeszcze spytać ? – skinęłam głową – Myślisz, że mogłybyśmy się zaprzyjaźnić ?

-Megan nie bierz tego do siebie, ale raczej nie

-Szkoda…

-Nie umiem nawiązywać przyjaźni

-Dlatego jesteś tak wrogo nastawiona do świata i samej siebie ?

Zmarszczyłam brwi – o czym mówisz ?

-Chowasz uczucia , jednak gdy on nazwał cię jak nazwał zabolało nie ? czyli nie jesteś z kamienia

-Nie mówię o uczuciach, ponieważ posiadam tylko negatywne

-Wcale nie

-Pogadamy kiedy indziej Meg – uśmiechnęłam się 

Podeszłam do Damiena.

-O hej Kath – powiedział wesoły

- Wyruchałeś i masz humor ? – uniosłam brew

-Uhu wrogi nastrój – zaśmiał się

-Nie mów Kath ok. ?

-Spoko wrażliwcu

-Jest Mark ?

-Spodobał ci się ? – poruszył brwiami

-Jest czy nie ?

-Nie ma, powiedział że ma coś z ręką i nie przyjdzie

-Coś mu wczoraj rozcięło ramie – szepnęłam

-Co ? – odszepnął – i czemu szepczemy ?

Opisałam mu – Pies z wścieklizną ? – spojrzał dziwnym wzrokiem na siostre

-Wścieklizna i czerwone oczy ? Co tu jest grane ?

-Nic – odezwała się Caroline

- Jaasne, kogo kryjecie ?

-Nikogo – odpowiedzieli równo

Wydało mi się to podejrzane, ale zadzwonił dzwonek. 

*Kilka lekcji później*

Siedziałam na parapecie jedząc jabłko i próbując wyciągnąć jakieś informacje z rodzeństwa. Jedynie Alison była skłonna do zwierzeń i powiedziała, że to nie był zwykły pies lecz coś go zmieniło. Zarobiła tym wrogie spojrzenie Damiena i Caroline i od tamtej pory już nic nie mówiła. Czyli jednak istoty paranormalne mogą istnieć. Gdzieś za głową Alison zobaczyłam chłopaka z parku. Przeprosiłam ich i poszłam w jego kierunku. Uciekł mi. Próbowałam go znaleźć jednak na marne, jakby rozpłynął się w powietrzu. Może zwyczajnie go sobie wymyśliłam ? Kto wie. Zabrałam potrzebne rzeczy z szafki i wyszłam ze szkoły.  Wróciłam spokojnie do domu, nie spotkałam ponownie dziwnego nieznajomego faceta. Usiadłam w piwnicy przy biurku i wróciłam do lektury. Jakieś 30 minut później nie usłyszałam jak ktoś schodzi na dół.  Jedyne co mnie wyrwało z transu to to, że ktoś zabrał mi książkę i rzucił nią o ściane.

-Skończ te bzdury i idź myć gary – powiedziała moja matka

-Nie wolno tak traktować książek, i wybacz ale mam nauke

-Masz umyć naczynia

-Nie

-Już pasożycie 

Nazywała mnie tak od dawna. Jestem pasożytem, którego urodziła i wychowała ale który się zbuntował i zabiera jej pieniądze, czas, nerwy. Oh i piwnice, bo przecież ciepły pokój to zbytek luksusu, a piwnica to i tak dużo bo przecież mogła tu mieć spiżarkę, o albo garderobę. 

-Powiedziałam coś – warknęła i dała mi z liścia

Zatoczyłam się do tyłu w skoku i opadłam na podłogę. Gdy dotarło do mnie co się stało jej już nie było. Zabrałam telefon, klucze i wyszłam szybko z domu kierując się ku parkowi.

 ___________

Pisałam go wczoraj w nocy i mam wrażenie,że jest zjebany x.x

Przepraszam za to x 
Btw. Uważacie,że moje rodziały są jakiej długości ? Krótkie,średnie czy długie ?
Podoba wam się dlugość czy mam ją zmienić - jak tak to na jaką ?
Do kolejnego  c;